نوبت دهی متخصص مغز و اعصاب برای دریافت نوبت از بهترین متخصص های مغز و اعصاب در سامانه دکتر مایکو همین الان اقدام کنید. نوبت دهی متخصص مغز و اعصاب
یکی دیگر از داروهایی که برای درمان پارکینسون استفاده می شود، داروهایی است که علائم غیر حرکتی را کنترل میکنند.
یک فرد مبتلا به پارکینسون ، گاهی چندین علامت را به طور همزمان تجربه می کند ؛ بررسی تاریخچه پزشکی و ارزیابی فیزیکی شما ، موضوع اصلی در اولویت بندی بعنوان بخشی از استراتژی مدیریت ، در نظر گرفته می شود.
اگر سابقه خانوادگی پارکینسون دارید ، می توانید آزمایش ژنتیک را در نظر بگیرید. ژنهای خاصی با بیماری پارکینسون ارتباط دارند.
کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که علت پارکینسون چیست. این بیماری مادام العمر است که با تغییر شیوه زندگی و درمان های پزشکی قابل کنترل است.
پارکینسون از الگوی گستردهای پیروی میکند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانهی راه ظاهر میشوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمیگذارد؛ اما میتواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.
جیمز پارکینسون بیماری پارکینسون را بهطور رسمی در سال ۱۸۱۷ در مقالهای با عنوان رسالهای در زمینهی فلج لرزشی معرفی کرد. جیمز پارکینسون پزشکی ساکن لندن بود که علائم کلاسیک پارکینسون را در سه نفر از بیماران خود و نیز سه فرد رهگذر در خیابان مشاهده کرده بود. مقالهی او شرح روشنی از برخی از علائم اصلی این بیماری بود: لرزش و سختی و استوارنبودن قامت.
بالا رفتن سن به همراه التهاب و آسیب های سلولی، یکی از فاکتورهای اصلی در بروز این بیماری می باشد.
البته درمان بیماری پارکینسون به طور قطعی پیدا نشده است؛ اما تا حد زیادی با استفاده از مصرف دارو میتوان علائم و عوارض آن را کنترل کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا این راه های درمان را بهتر بشناسیم.
بیماری پارکینسون با وجود برخی علائم قابل تشخیص مشخص می شود. این علائم شامل لرزش یا لرزش غیرقابل کنترل، عدم هماهنگی و مشکلات صحبت کردن است.
با گذشت زمان ، سلول ها به طور کامل می میرند. کاهش دوپامین اغلب تدریجی است. به همین دلیل است که علائم پیشرفت می کنند یا به تدریج بدتر می شوند.
ایجاد لرزش یا در اصطلاح پزشکی ترمور ، در بدن حتی در هنگام استراحت
ویزیت آنلاین پزشکی ستون بیماری پارکینسون و کلسیم اول ویزیت آنلاین متخصص روانپزشکی
حرکات به طور قابل توجهی کندتر می شوند ، که در نتیجه، فعالیت ها هم کندتر می شوند. مسائل مربوط به تعادل نیز اهمیت بیشتری پیدا می کنند و بنابراین سقوط و افتادن بیشتر شایع می شود.